Xunta de Galicia
Vostede está aquí:

Publicidade


QUE É A PUBLICIDADE ILÍCITA?

De acordo co artigo 3 da Lei 34/88, xeneral de publicidade, é ilícita:

  • A publicidade que atente contra a dignidade da persoa ou vulnere os valores e dereitos recoñecidos na Constitución, especialmente os referidos nos artigos 18 e 20, apartado 4. Entenderanse incluídos os anuncios que presenten ás mulleres de forma vejatoria, xa sexa pola utilización do seu corpo ou de partes do seu corpo como simple obxecto desvinculado do produto que se pretende promocionar, ou ben pola súa imaxe asociada a comportamentos *estereotipados que vulneren os fundamentos do ordenamento e coadyuven a xerar a violencia á que se refire a Lei orgánica 1/2004, de medidas de protección integral contra a violencia de xénero.
  • A publicidade enganosa (ver apartado seguinte).
  • A publicidade desleal (artigos 6 e 6 bis):
    •  A que polo seu contido, forma de presentación ou difusión provoca o descrédito, denigración ou desprezo directo ou indirecto dunha persoa ou empresa ou dos seus produtos, servizos ou actividades.
    •  A que induce a confusión coas empresas, actividades, produtos, nomes, marcas ou outros signos distintivos dos competidores.
    •  A publicidade comparativa –publicidade que alude explicitamente ou implicitamente a un competidor ou aos bens ou servizos que ofrece– cando non se axuste a uns requisitos que fixa a Lei 34/88 (p. ex.: cando os bens ou servizos comparados non teñan a mesma finalidade; cando a comparación non se realice de maneira obxectiva entre unha ou máis características esenciais, pertinentes ou verificables; etc.).
  • A publicidade subliminar. A lei defínea como aquela que mediante técnicas de produción de estímulos de intensidades fronteirizas cos limiares dos sentidos ou análogas, poida actuar sobre o público destinatario sen ser conscientemente percibida. Hai que indicar que non houbo, até o momento, ningunha sentenza xudicial, nin resolución da Administración nin de ningunha asociación de autorregulación que faga referencia a este suposto de ilicitud.
  • Aquela que infrinxa o disposto na normativa que regule a publicidade de determinados produtos, bens, actividades ou servizos.


E aos 5 supostos de ilicitud mencionados, a doutrina adoita engadir dúas máis:

  •  A publicidade prohibida, referida á prohibición legal de facer publicidade de determinados tipos de produtos e/ou en determinados tipos de medios (caso da publicidade do tabaco en calquera medio, da publicidade de bebidas con gradación alcohólica superior a 20º en televisión, etc.). Outros exemplos estarían referidos non soamente á prohibición xenérica de facer publicidade dun produto, senón ás prohibicións referidas á presenza de determinadas informacións na publicidade (o caso máis obvio é o da norma sobre publicidade de produtos con pretendida finalidade sanitaria).
  • A publicidade inauténtica ou encuberta: aquela que engana sobre a natureza publicitaria da mensaxe (o receptor da publicidade non é consciente de que está ante unha mensaxe publicitaria).

QUE É A PUBLICIDADE ENGANOSA?

Defínese como a publicidade que "de calquera xeito, incluída a súa presentación, induce ou pode inducir a erros aos seus destinatarios, podendo afectar o seu comportamento económico, ou prexudicar ou ser capaz de prexudicar a un competidor" (*art. 4 da Lei 34/88 LGP). Indúcese a erro cando, da interpretación ou captación global da publicidade, facémonos unha idea ou expectativa que non se corresponde coa realidade da oferta (características do produto/servizo ou condicións de adquisición ou obtención). Na consideración dunha publicidade enganosa o que ten importancia é o que entendemos, non o que se nos di literalmente, tendo en conta que a forma como se nos transmite unha mensaxe –expresións, imaxes, composición gráfica, información omitida ou oculta– é a que pode xerar en nós, como destinatarios ou destinatarias, unha determinada interpretación ou idea.